snuć się
Look at other dictionaries:
snuć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o nitkach: wyciągać się z czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nici snuły się z brzegu materiału. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} poruszać się powoli i… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
snuć — ndk Xa, snuję, snujesz, snuj, snuł, snuty 1. «skręcać nitkę z przędziwa za pomocą wrzeciona lub kołowrotka; prząść» Snuć przędzę. ◊ Snuć bajkę, gawędę, opowieść, opowiadanie «opowiadać coś» ◊ Snuć plany, projekty, domysły, marzenia itp. «tworzyć … Słownik języka polskiego
roić się — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIb, roi się {{/stl 8}}– wyroić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} o pszczołach, mrówkach latających: wylatywać gromadnie z nową matką, opuszczać miejsce dotychczasowego pobytu, aby założyć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wałęsać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wałęsać sięam się, wałęsać sięa się, wałęsać sięają się {{/stl 8}}{{stl 7}} chodzić bez celu, wybierając drogę w sposób przypadkowy, włóczyć się, snuć się, spacerować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wałęsać się po mieście … Langenscheidt Polski wyjaśnień
włóczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} chodzić, jeździć bez celu, wałęsać się; wieść życie włóczęgi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bezdomni włóczący się po mieście. Chuligani włóczą się po ulicach. Smarkacze włóczą się po… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wlec — dk XI, wlokę (wlekę), wleczesz, wlecz, wlókł (wlekł), wlokła (wlekła), wlekli, wleczony 1. «ciągnąc przesuwać z trudem coś lub kogoś po czymś» Wlec skrzynię po ziemi. Konie z trudem wlokły sanie. Dwaj żołnierze wlekli rannego. Wlókł za sobą długi … Słownik języka polskiego
cień — 1. Ani cienia czegoś «zupełnie nic, wcale»: (...) nie mogła wydobyć ze siebie ani cienia uśmiechu (...). S. Żeromski, Wiatr. 2. Bać się, lękać się własnego cienia «być bardzo lękliwym, podejrzliwym, nadmiernie ostrożnym»: Człowiek nie będzie… … Słownik frazeologiczny
roić — ndk VIa, roję, roisz, rój, roił, rojony «myśleć, marzyć często o czymś nierealnym, układać nierealne plany; fantazjować» Roiła o przyszłym szczęściu. roić się 1. «o pszczołach i mrówkach skrzydlatych: wylatywać gromadnie z ula lub mrowiska (po… … Słownik języka polskiego
włóczyć — ndk VIb, włóczyćczę, włóczyćczysz, włócz, włóczyćczył, włóczyćczony 1. «ciągnąć, ciągać coś po płaszczyźnie; wlec» Koń włóczył uprząż po ziemi. ◊ Ledwie włóczyć nogami «będąc bardzo zmęczonym, z trudem chodzić, z trudem poruszać nogami» ◊ Włóczyć … Słownik języka polskiego
сновать — сную, др. русск. сновати, сную, русск. цслав. сноути, сновѫ, болг. снова набираю основу ткани, сную , сербохорв. сно̀вати, сну̏jе̑м, словен. snovati, snujem набирать основу ткани; замышлять , чеш. snouti, snuji, snovati набирать основу ткани;… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
